☩ A. M. D. G. ☩
v5.12.3
W III wieku post trwał trzy tygodnie i rozpoczynał się z dzisiejszym dniem. Uderza nas zmiana w nastroju liturgii tych tygodni oraz wyraźniej występuje myśl o Męce Pańskiej. Ewangelie, wyjęte ze św. Jana (z wyjątkiem Mszy czwartkowych), ukazują wzmagającą się walkę przewodników narodu żydowskiego z Chrystusem i Jego nauką.
Lekcja dzisiejszej Mszy św. opowiada sławny sąd Salomona. Dziecko, które Salomon odbiera rzekomej matce i zwraca prawdziwej, jest obrazem duszy ludzkiej, którą Chrystus odbiera Synagodze, zobojętniałej na życie religijne, i oddaje Kościołowi. Ewangelia zawiera zapowiedź męki i zmartwychwstania Zbawiciela.
Wspomnienie Św. Jana Damasceńskiego, Wyznawcy i Doktora Kościoła.
Św. Jan urodził się w Damaszku około r. 675. Przez kilka lat pełnił obowiązki «logoteta», tj. przedstawiciela ludności chrześcijańskiej wobec kalifa. Kiedy nie mógł spełniać swoich obowiązków bez narażenia wiary, zrzekł się urzędu i wstąpił do klasztoru św. Saby pod Jerozolimą, gdzie oddawał się modlitwie i nauce. Gorliwie występował przeciw obrazoburcom, nauczając o pożytku, jaki obrazy przynoszą wiernym. Napisał liczne i cenne dzieła teologiczne. Zmarł około roku 749 w klasztorze św. Saby. Jest uważany za ostatniego z Ojców Kościoła Wschodniego.
Ewangelia oraz antyfony dzisiejszej Mszy nawiązują do dawnej tradycji, według której św. Janowi ucięto prawą rękę. Został jednak cudownie uzdrowiony i mógł nadal pisać swoje wiekopomne dzieła. Modlitwy wspominają jego gorliwość w obroni czci obrazów.
Ps 53:3-4
Boże, zbaw mnie w imię Swoje, i mocą Swoją broń mej sprawy. Boże, słuchaj modlitwy mojej, skłoń ucho na słowa ust moich.
Ps 53:5
Powstali bowiem przeciwko mnie dumni: Ludzie okrutni godzą na me życie.
Chwała Ojcu…
Boże, zbaw mnie w imię Swoje, i mocą Swoją broń mej sprawy. Boże, słuchaj modlitwy mojej, skłoń ucho na słowa ust moich.
Ps 53:3-4
Deus, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me: Deus, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe verba oris mei.
Ps 53:5
Quóniam aliéni insurrexérunt in me: et fortes quæsiérunt ánimam meam.
Glória Patri…
Deus, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me: Deus, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe verba oris mei.
Wszechmogący Boże, spraw, prosimy Cię, abyśmy wiernie obchodząc doroczny post, podobali się Tobie duszą i ciałem.
Przez Pana…
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, observatiónes sacras ánnua devotióne recoléntes, et córpore tibi placeámus et mente.
Per Dominum…
Wspomnienie Św. Jana Damasceńskiego, Wyznawcy i Doktora Kościoła
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty ku obronie czci świętych obrazów obdarzyłeś św. Jana nauką z nieba i przedziwną mocą ducha; dzięki jego wstawiennictwu i przykładowi spraw łaskawie, abyśmy naśladowali cnoty i doznawali opieki tych, których wizerunki czcimy.
Przez Pana…
Commemoratio S. Joannis Damasceni Confessoris
Omnípotens sempitérne Deus, qui, ad cultum sacrárum imáginum asseréndum, beátum Joánnem cœlésti doctrína et admirábili spíritus fortitúdine imbuísti: concéde nobis ejus intercessióne et exémplo; ut, quorum cólimus imagines, virtútes imitémur et patrocínia sentiámus.
Per Dominum…
Czytanie z Księgi Królewskiej.
3 Krl 3:16-28.
W one dni: przyszły dwie niewiasty wszetecznice do króla i stanęły przed nim. Jedna z nich rzekła: «Proszę, mój panie, ja i ta niewiasta mieszkałyśmy w jednym domu, i porodziłam u niej w komorze. A trzeciego dnia potem, gdym porodziła, porodziła też i ona; i byłyśmy razem, a nikogo innego nie było z nami w domu oprócz nas obu. I umarł syn tej niewiasty w nocy, bo go śpiąc przygniotła. A wstawszy o północy, wzięła syna mego od mojego boku, służebnicy twojej śpiącej, i położyła go na łonie swoim, a syna swego, który był umarł, położyła na łonie moim. A gdym wstała rano, chcąc dać mleka synowi memu, znalazłam umarłego; lecz przypatrując mu się pilniej w jasny dzień, poznałam, że nie był mój, któregom porodziła». I odpowiedziała druga niewiasta: «Nie jest tak, jak powiadasz, ale twój syn umarł, a mój żyje!» Przeciwnie zaś tamta mówiła: «Nieprawdę mówisz, bo mój syn jest żywy, a twój syn umarł!» I tak się spierały przed królem.
Wtedy król rzekł: «Ta mówi: Mój syn żywy, a twój syn umarł, a tamta odpowiada: Nie, ale twój syn umarł, a mój żywy». I rzekł król: «Przynieście mi miecz!» A gdy przyniesiono miecz przed króla: «Rozdzielcie, rzecze, dziecię żywe na dwie części i dajcie połowę jednej, a połowę drugiej!» I rzekła niewiasta, której syn był żywy, do króla (bo się poruszyły wnętrzności jej nad synem swoim): «Proszę, panie, dajcie jej dziecię żywe, a nie zabijajcie jego!» Przeciwnie owa mówiła: «Niech nie będzie ani mnie, ani tobie, ale niech je rozdzielą!» Odpowiedział król i rzekł: «Dajcie tej dziecię żywe, a nie zabijajcie go, bo ta jest matką jego».
I usłyszał wszystek lud izraelski wyrok, który król wydał, i ulękli się króla, widząc, że mądrość Boża była w nim ku czynieniu sprawiedliwości.
Léctio libri Regum
3 Reg 3:16-28.
In diébus illis: Venérunt duæ mulíeres meretríces ad regem Salomónem, steterúntque coram eo, quarum una ait: Obsecro, mi dómine: ego et múlier hæc habitabámus in domo una, et péperi apud eam in cubículo. Tértia autem die postquam ego péperi, péperit et hæc: et erámus simul, nullúsque álius nobíscum in domo, excéptis nobis duábus. Mórtuus est autem fílius mulíeris hujus nocte: dórmiens quippe oppréssit eum. Et consúrgens intempéstæ noctis siléntio, tulit fílium meum de látere meo ancíllæ tuæ dormiéntis, et collocávit in sinu suo: suum autem fílium, qui erat mórtuus, pósuit in sinu meo. Cumque surrexíssem mane, ut darem lac fílio meo, appáruit mórtuus: quem diligéntius íntuens clara luce, deprehéndi non esse meum, quem genúeram. Respondítque áltera múlier: Non est ita, ut dicis, sed fílius tuus mórtuus est, meus autem vivit. E contrário illa dicébat: Mentiris: fílius quippe meus vivit, et fílius tuus mórtuus est. Atque in hunc modum contendébant coram rege. Tunc rex ait: Hæc dicit Fílius meus vivit, et fílius tuus mórtuus est. Et ista respóndit: Non, sed fílius tuus mórtuus est, meus autem vivit. Dixit ergo rex: Afférte mihi gládium. Cumque attulíssent gládium coram rege: Divídite, inquit, infántem vivum in duas partes, et dat dimídiam partem uni, et dimídiam partem álteri. Dixit autem múlier, cujus fílius erat vivus, ad regem - commóta sunt quippe víscera ejus super fílio suo: - Obsecro, dómine, date illi infántem vivum, et nolíte interfícere eum. E contrário illa dicébat: Nec mihi nec tibi sit, sed dividátur. Respóndit rex et ait: Date huic infántem vivum, et non occidátur: hæc est enim mater ejus. Audívit ítaque omnis Israël judícium, quod judicásset rex, et timuérunt regem, vidéntes sapiéntiam Dei esse in eo ad faciéndum judícium.
Ps 30:3
Bądź mi, Boże, obrońcą, bądź zamkiem warownym, abyś mnie ocalił.
Ps 70:1.
℣. Boże, do Ciebie się uciekam: Panie, niech się nie zawstydzę na wieki.
@Tempora/Quadp3-3:Tractus1
Ps 30:3
Esto mihi in Deum protectórem et in locum refúgii, ut salvum me fácias.
Ps 70:1.
℣. Deus, in te sperávi: Dómine, non confúndar in ætérnum.
Tractus
Ps 102:10
Dómine, non secúndum peccáta nostra, quæ fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis.
Ps 78:8-9
℣. Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur)
℣. Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Jana.
J 2:13-25
Onego czasu: Zbliżała się Pascha żydowska i Jezus przyszedł do Jerozolimy. I zastał w świątyni sprzedających woły, owce i gołębie, i siedzących tych, co zmieniali pieniądze. A uczyniwszy jakoby bicz z powrozów wypędził wszystkich ze świątyni, owce też i woły, pieniądze zmieniających je rozsypał, a stoły powywracał. Do sprzedających zaś gołębie rzekł: «Wynieście to stąd i nie czyńcie domu Ojca mego domem targowiska». I przypomnieli sobie uczniowie Jego, że jest napisane: «Żarliwość o dom twój pożera mię».
Żydzi tedy, odzywając się, rzekli do Niego: «Jaki znak dasz nam na dowód, że masz prawo to czynić?» A odpowiadając Jezus rzekł im: «Zburzcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją odbuduję». Rzekli tedy żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a ty w trzy dni chcesz ją odbudować?» Ale On mówił o świątyni ciała swego. I gdy powstał z martwych, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że o tym mówił, i uwierzyli Pismu i słowom, które wyrzekł Jezus.
A gdy był w Jerozolimie w dzień święty Paschy, wielu uwierzyło w imię Jego widząc cuda, które czynił. Ale sam Jezus nie zwierzał się przed nimi, dlatego że znał wszystkich. I nie trzeba Mu było niczyjego świadectwa o człowieku, sam bowiem wiedział, co kryje się w człowieku.
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joann 2:13-25
In illo témpore: Prope erat Pascha Judæórum, et ascéndit Jesus Jerosólymam: et invénit in templo vendéntes boves et oves et colúmbas, et nummulários sedéntes. Et cum fecísset quasi flagéllum de funículis, omnes ejécit de templo, oves quoque et boves, et nummulariórum effúdit æs et mensas subvértit. Et his, qui colúmbas vendébant, dixit: Auférte ista hinc, et nolíte fácere domum Patris mei domum negotiatiónis. Recordáti sunt vero discípuli ejus, quia scriptum est: Zelus domus tuæ comédit me. Respondérunt ergo Judǽi, et dixérunt ei: Quod signum osténdis nobis, quia hæc facis? Respóndit Jesus et dixit eis: Sólvite templum hoc, et in tribus diébus excitábo illud. Dixérunt ergo Judǽi: Quadragínta et sex annis ædificátum est templum hoc, et tu in tribus diébus excitábis illud? Ille autem dicébat de templo córporis sui. Cum ergo resurrexísset a mórtuis, recordáti sunt discípuli ejus, quia hoc dicébat, et credidérunt Scriptúræ, et sermóni, quem dixit Jesus. Cum autem esset Jerosólymis in Pascha in die festo, multi credidérunt in nómine ejus, vidéntes signa ejus, quæ faciébat. Ipse autem Jesus non credébat semetípsum eis, eo quod ipse nosset omnes, et quia opus ei non erat, ut quis testimónium perhibéret de hómine: ipse enim sciébat, quid esset in hómine.
Ps 99:1-2
Z radością wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie; służcie Panu z weselem! Wśród okrzyków radości stawajcie przed Jego obliczem, albowiem tylko Pan jest Bogiem.
Ps 99:1-2
Jubiláte Deo, omnis terra, servíte Dómino in lætítia: intráte in conspéctu ejus in exsultatióne: quia Dóminus ipse est Deus.
Panie, niech ofiara przez nas złożona zawsze darzy nas życiem i umacnia.
Przez Pana…
Oblátum tibi, Dómine, sacrifícium vivíficet nos semper et múniat.
Per Dominum…
Wspomnienie Św. Jana Damasceńskiego, Wyznawcy i Doktora Kościoła
Panie, niech te dary, które Ci ofiarujemy, staną się godne Twojego wejrzenia za łaskawym wstawiennictwem świętego Jana oraz Świętych, których wizerunki czcimy w świątyniach za jego sprawą.
Przez Pana…
Commemoratio S. Joannis Damasceni Confessoris
Ut, quæ tibi, Dómine, offérimus, dona tuo sint digna conspéctu: beáti Joánnis et Sanctórum, quos ejus ópera expósitos in templis cólimus, pia suffragátio conspíret.
Per Dominum…
Prefacja Wielkopostna
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty przez post ciała uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody, przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
de Quadragesima
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Qui corporáli ieiúnio vítia cómprimis, mentem élevas, virtútem largíris et prǽmia: per Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces, ut admítti iúbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
Ps 18:13, 14
Oczyść mnie, Panie, od błędów, co przede mną skryte. Także od pychy broń sługę Twego.
Ps 18:13, 14
Ab occúltis meis munda me, Dómine: et ab aliénis parce servo tuo.
Prosimy Cię, Panie, aby przez przyjęcie zbawiennego Sakramentu wzrastała w nas łaska wiecznego Odkupienia.
Przez Pana…
Sumptis, Dómine, salutáribus sacraméntis: ad redemptiónis ætérnæ, quǽsumus, proficiámus augméntum.
Per Dominum…
Wspomnienie Św. Jana Damasceńskiego, Wyznawcy i Doktora Kościoła
Prosimy Cię, Panie, niech dar, któryśmy przyjęli, stanie się dla nas orężem niebieskim i niech nas otacza opieka św. Jana, wzmożona jednomyślnym wstawiennictwem Świętych, dla których obrazów wywalczył on cześć w Kościele.
Przez Pana…
Commemoratio S. Joannis Damasceni Confessoris
Sumpta nos, quǽsumus, Dómine, dona cœléstibus armis tueántur: et beáti Joánnis patrocínia circúmdent Sanctórum unánimi suffrágio cumuláta; quorum imágines evícit in Ecclésia esse venerándas.
Per Dominum…
Módlmy się.
Pochylcie głowy wasze przed Bogiem.
Wysłuchaj łaskawie nasze błagania, prosimy Cię, Panie, a skoro pobudzasz nas do modlitwy, racz nam udzielić pomocy i ochrony.
Przez Pana…
Oratio super populum
Orémus.
Humiliáte cápita vestra Deo.
Deprecatiónem nostram, quǽsumus. Dómine, benígnus exáudi: et, quibus supplicándi præstas afféctum, tríbue defensiónis auxílium.
Per Dominum…