Środa Suchych Dni Wielkiego Postu
Suche Dni są kwartalnymi dniami skupienia. Suche, Dni wiosenne przypadające w Wielkim Poście mają umocnić w nas ducha tego okresu, który w całości poświęcony jest skupieniu. W czytaniach dzisiejszych stają przed nami Mojżesz i Eliasz, poszczący Przez 40 dni, oraz Niniwici którzy przez szczerą pokutę otrzymali przebaczenie. W ewangelii Chrystus ostrzega dusze oczyszczone przed powtórnymi atakami szatana. Jako główny znak Boskiego posłannictwa Chrystus Pan zapowiada «znak Jonasza proroka», to jest zmartwychwstanie trzeciego dnia po śmierci.
Introit
Introitus
Ps 24:6; 24:3; 24:22
Wspomnij na zmiłowania Twe, Panie, na miłosierdzie, które trwa od wieków, niech nie panują nad nami nasi wrogowie. Wybaw nas, Boże Izraela, ze wszystkich ucisków naszych.
Ps 24:1-2
Ku Tobie wznoszę duszę moją, Panie, Boże mój, Tobie ufam: niech nie doznam wstydu.
Chwała Ojcu…
Wspomnij na zmiłowania Twe, Panie, na miłosierdzie, które trwa od wieków, niech nie panują nad nami nasi wrogowie. Wybaw nas, Boże Izraela, ze wszystkich ucisków naszych.
Ps 24:6; 24:3; 24:22
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a sǽculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israël, ex ómnibus angústiis nostris.
Ps 24:1-2
Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam.
Glória Patri…
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, et misericórdiæ tuæ, quæ a sǽculo sunt: ne umquam dominéntur nobis inimíci nostri: líbera nos, Deus Israël, ex ómnibus angústiis nostris.
Kolekta
Oratio
Wysłuchaj łaskawie, prosimy Cię, Panie, nasze modlitwy i przeciw wszystkiemu, co jest nam wrogie, wyciągnij prawicę Twego majestatu.
Przez Pana…
Preces nostras, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: et contra cuncta nobis adversántia, déxteram tuæ majestátis exténde.
Per Dominum…
Lekcja
LectioL1
Czytanie z Księgi Wyjścia.
Wj 24:12-18
W one dni rzekł Pan do Mojżesza: «Wstąp do mnie na górę i bądź tam: dam ci tablice kamienne i zakon, i przykazania, którem napisał, abyś ich nauczył». Wstali Mojżesz i Jozue, sługa jego; a Mojżesz wstępując na górę Bożą rzekł do starszych: «Poczekajcie tu, aż się wrócimy do was. Macie Aarona i Hura z sobą; jeśli się jaka sprawa wyłoni, odniesiecie się do nich».
A gdy Mojżesz wstąpił, obłok okrył górę. I mieszkała chwała Pańska na Synaju okrywając go obłokiem przez sześć dni. A siódmego dnia zawołał go z pośrodka mgły. A wygląd chwały Pańskiej był jakby ognia pałającego na wierzchu góry przed oczyma synów Izraelowych. I wszedłszy Mojżesz w pośrodek mgły, wstąpił na górę i był tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy.
Bogu dzięki.
Léctio libri Exodi
Exod 24:12-18
In diébus illis: Dixit Dóminus ad Móysen: Ascénde ad me in montem, et esto ibi: dabóque tibi tábulas lapídeas, et legem ac mandáta quæ scripsi: ut dóceas fílios Israël. Surrexérunt Moyses et Josue miníster ejus: ascendénsque Moyses in montem Dei, senióribus ait: Exspectáte hic, donec revertámur ad vos. Habétis Aaron et Hur vobíscum: si quid natum fúerit quæstiónis, referétis ad eos. Cumque ascendísset Moyses, opéruit nubes montem, et habitávit glória Dómini super Sínai, tegens illum nube sex diébus: séptimo autem die vocávit eum de médio calíginis. Erat autem spécies glóriæ Dómini, quasi ignis ardens super vérticem montis; in conspéctu filiórum Israël. Ingressúsque Móyses médium nébulæ, ascéndit in montem: et fuit ibi quadragínta diébus et quadragínta nóctibus.
Deo gratias.
Graduał
GradualeL1
Ps 24:17-18
Ulżyj uciskom serca mojego, wyrwij mnie z moich udręczeń, Panie.
℣. Wejrzyj na nędzę moją i na mój trud i odpuść wszystkie me występki.
Ps 24:17-18
Tribulatiónes cordis mei dilatátæ sunt: de necessitátibus meis éripe me, Dómine.
℣. Vide humilitátem meam, et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
Kolekta
OratioL1
Wejrzyj łaskawie, prosimy, Panie, na oddanie Twojego ludu, aby umartwiając ciało postem, wzmocnił ducha owocem dobrych uczynków.
Przez Pana…
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dominum…
Lekcja
Lectio
Czytanie z Księgi Królewskiej.
3 Krl 19:3-8
W one dni: Przybył Eliasz do judzkiego Bersabee i zostawił tam sługę swego, a sam podążył w stronę pustyni jeden dzień drogi. Gdy przyszedłszy siedział pod jednym jałowcem, zapragnął dla siebie śmierci i rzekł: «Dosyć mi, Panie, weź życie moje: bom ja nie lepszy od ojców moich». I rzucił się (na ziemię), i zasnął w cieniu jałowca. A oto Anioł Pański dotknął go i rzekł mu: «Wstań, a pożywaj». Spojrzał, a oto u głowy jego chleb podpłomny i naczynie z wodą. Pożywał więc i pił i zasnął znowu. A wrócił Anioł Pański po raz wtóry i dotknął go, i rzekł mu: «Wstań, pożywaj, bo wielka jeszcze droga przed tobą». A on powstawszy pożywał i pił, i szedł o sile tego pokarmu czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do Bożej góry Horeb.
Léctio libri Regum
3 Reg 19:3-8
In diébus illis: Venit Elías in Bersabée Juda, et dimísit ibi púerum suum, et perréxit in desértum, viam uníus diéi. Cumque venísset, et sedéret subter unam juníperum, petívit ánimæ suæ, ut morerétur, et ait: Súfficit mihi, Dómine, tolle ánimam meam: neque enim mélior sum quam patres mei. Projecítque se, et obdormívit in umbra juníperi: et ecce, Angelus Dómini tétigit eum, et dixit illi: Surge et cómede. Respéxit, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ: comédit ergo et bibit, et rursum obdormívit. Reversúsque est Angelus Dómini secundo, et tétigit eum, dixítque illi: Surge, cómede: grandis enim tibi restat via. Qui cum surrexísset, comédit et bibit, et ambulávit in fortitúdine cibi illíus quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, usque ad montem Dei Horeb.
Graduał
Graduale
Ps 24:17; 24:18; 24:1-4
Wyrwij mnie z moich udręczeń, Panie, wejrzyj na nędzę moją i na mój trud i odpuść wszystkie me występki.
℣. Ku Tobie wznoszę duszę moją, Panie, Boże mój, Tobie ufam: niech się nie śmieją ze mnie wrogowie moi.
℣. Wszyscy bowiem, co Tobie ufają, nie doznają wstydu. Okryją się wstydem ci, którzy wiarę łamią nierozważnie.
Ps 24:17; 24:18; 24:1-4
De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam et labórem meum: et dimítte ómnia peccáta mea.
℣. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam: neque irrídeant me inimíci mei.
℣. Etenim univérsi, qui te exspéctant, non confundéntur: confundántur omnes faciéntes vana.
Ewangelia
Evangelium
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Mateusza.
Mt 12:38-50
Onego czasu: Odpowiedzieli Jezusowi niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów mówiąc: «Nauczycielu, chcielibyśmy widzieć od ciebie znak jaki». On zaś odpowiadając rzekł im: «Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a nie będzie mu dany znak, jeno znak Jonasza proroka. Albowiem jako był Jonasz we wnętrzu wielkiej ryby trzy dni i trzy noce, tak i Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce. Mężowie Niniwici powstaną na sądzie z tym oto plemieniem i potępią je. Jako że czynili pokutę na wołanie Jonasza; a oto tu więcej niż Jonasz. Królowa z południa powstanie z plemieniem tym na sądzie i potępi je. Przybyła bowiem z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona; a oto tu więcej niż Salomon.
A gdy nieczysty duch opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych szukając odpocznienia i nie znajduje. Wtedy powiada: wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem, i przyszedłszy znajduje go pustym, umiecionym i przyozdobionym. Wówczas idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów gorszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i stają się późniejsze rzeczy człowieka onego gorsze niźli pierwsze. Tak się też stanie i z tym plemieniem przewrotnym».
Gdy On to jeszcze do rzeszy mówił, oto matka Jego i bracia stali przed domem, chcąc z Nim mówić. I rzekł Mu ktoś: «Oto matka Twoja i bracia stoją przed domem, szukając Cię». A On odpowiadając rzekł mówiącemu do Niego: «Któż jest matką moją i którzy są braćmi moimi?» I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, powiedział: «Oto matka moja i bracia moi. Ktobykolwiek bowiem czynił wolę Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten moim bratem i siostrą, i matką jest».
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 12:38-50
In illo témpore: Respondérunt Jesu quidam de scribis et pharisǽis, dicéntes: Magíster, vólumus a te signum vidére. Qui respóndens, ait illis: Generátio mala et adúltera signum quærit: et signum non dábitur ei, nisi signum Jonæ Prophétæ. Sicut enim fuit Jonas in ventre ceti tribus diébus et tribus nóctibus: sic erit Fílius hóminis in corde terræ tribus diébus et tribus nóctibus. Viri Ninivítæ surgent in judício cum generatióne ista, et condemnábunt eam: quia pæniténtiam egérunt in prædicatióne Jonæ. Et ecce plus quam Jonas hic. Regína Austri surget in judício cum generatióne ista, et condemnábit eam: quia venit a fínibus terræ audire sapiéntiam Salomónis. Et ecce plus quam Sálomon hic. Cum autem immúndus spíritus exíerit ab hómine, ámbulat per loca árida, quærens réquiem, et non invénit. Tunc dicit: Revértar in domum meam, unde exívi. Et véniens invénit eam vacántem, scopis mundátam, et ornátam. Tunc vadit, et assúmit septem álios spíritus secum nequióres se, et intrántes hábitant ibi: et fiunt novíssima hóminis illíus pejóra prióribus. Sic erit et generatióni huic péssimæ. Adhuc eo loquénte ad turbas, ecce, Mater ejus et fratres stabant foris, quæréntes loqui ei. Dixit autem ei quidam: Ecce, mater tua et fratres tui foris stant, quæréntes te. At ipse respóndens dicénti sibi, ait: Quæ est mater mea, et qui sunt fratres mei? Et exténdens manum in discípulos suos, dixit: Ecce mater mea et fratres mei. Quicúmque enim fécerit voluntátem Patris mei, qui in cœlis est: ipse meus frater et soror et mater est.
Antyfona na Ofiarowanie
Offertorium
Ps 118:47; 118:48
Będę rozważał naukę Twoją, bo bardzo ją pokochałem. Ręce me wyciągnę do przykazań Twoich, które umiłowałem.
Ps 118:47; 118:48
Meditábor in mandátis tuis, quæ diléxi valde: et levábo manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi.
Sekreta
Secreta
Składamy Ci, Panie, ofiary przebłagalne, abyś miłosiernie odpuścił nasze grzechy i sam pokierował chwiejnymi sercami.
Przez Pana…
Hóstias tibi, Dómine, placatiónis offérimus: ut et delícta nostra miserátus absólvas, et nutántia corda tu dírigas.
Per Dominum…
Prefacja
Prefatio
Prefacja Wielkopostna
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty przez post ciała uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody, przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
de Quadragesima
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Qui corporáli ieiúnio vítia cómprimis, mentem élevas, virtútem largíris et prǽmia: per Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces, ut admítti iúbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
Antyfona na Komunię
Communio
Ps 5:2-4
Zważ na moje wołanie, zwróć się na głos modlitwy mojej, mój Królu i Boże, gdyż do Ciebie się modlę, o Panie.
Ps 5:2-4
Intéllege clamórem meum: inténde voci oratiónis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.
Pokomunia
Postcommunio
Panie, niech przyjęcie Twego Sakramentu oczyści nas z ukrytych grzechów i wybawi od zasadzek nieprzyjacielskich.
Przez Pana…
Tui, Dómine, perceptióne sacraménti, et a nostris mundémur occúltis, et ab hóstium liberémur insídiis.
Per Dominum…
Modlitwa nad ludem
Super populum
Módlmy się.
Pochylcie głowy wasze przed Bogiem.
℣. Oświeć, Panie, umysły nasze blaskiem Twej światłości, abyśmy mogli wiedzieć, co należy czynić, i zdołali wykonać to, co prawe.
Przez Pana…
Oratio super populum
Orémus.
Humiliáte cápita vestra Deo.
℣. Mentes nostras, quǽsumus, Dómine, lúmine tuæ claritátis illústra: ut vidére possímus, quæ agénda sunt; et, quæ recta sunt, ágere valeámus.
Per Dominum…