Czwartek po Niedzieli Męki Pańskiej

02 kwietnia 20, czwartek
3 kl.
Szaty fioletowe
Stacja u Św. Apolinarego
Pallotinum s. 275

Cała dzisiejsza Msza święta jest wołaniem o miłosierdzie Boże. Posługując się tekstami Starego Testamentu Kościół, świadomy grzechów swoich wyznawców, nie wzywa sprawiedliwości Boga, lecz powołuje się na swe wybranie i na tożsamość swojej sprawy ze sprawą Bożą. Przebaczenie udzielone pokutującej Magdalenie utwierdza nasza nadzieję.

Introit

Introitus

Dn 3:31
Wszystko, coś na nas dopuścił, o Panie, według sprawiedliwego wyroku nas spotkało; bośmy zgrzeszyli przeciw Tobie i przykazań Twoich nie strzegli. Lecz zechciej wsławić Twe imię i postąp z nami wedle niezmierzonej dobroci Twojej.
Ps 118:1
Błogosławieni, których niepokalana jest droga, którzy zgodnie z prawem Pańskim postępują.
Wszystko, coś na nas dopuścił, o Panie, według sprawiedliwego wyroku nas spotkało; bośmy zgrzeszyli przeciw Tobie i przykazań Twoich nie strzegli. Lecz zechciej wsławić Twe imię i postąp z nami wedle niezmierzonej dobroci Twojej.

Dan 3:31
Omnia, quæ fecísti nobis, Dómine, in vero judício fecísti: quia peccávimus tibi, et mandátis tuis non obedívimus: sed da glóriam nómini tuo, et fac nobíscum secúndum multitúdinem misericórdiæ tuæ.
Ps 118:1
Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini.
Omnia, quæ fecísti nobis, Dómine, in vero judício fecísti: quia peccávimus tibi, et mandátis tuis non obedívimus: sed da glóriam nómini tuo, et fac nobíscum secúndum multitúdinem misericórdiæ tuæ.

Kolekta

Oratio

Wszechmogący Boże, spraw, prosimy, aby godność natury ludzkiej zraniona przez nieumiarkowanie została przywrócona przez zachowanie uzdrawiającej wstrzemięźliwości.
Przez Pana…

Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut dígnitas condiciónis humánæ, per immoderántiam sauciáta, medicinális parsimóniæ stúdio reformétur.
Per Dominum…

Lekcja

Lectio

Czytanie z Księgi Proroka Daniela.
Dn 3:25, 34-45
W one dni Azariasz modlił się do Pana, mówiąc: Prosimy Cię, Panie, Boże nasz, przez wzgląd na imię Twoje, byś nas nie porzucał na wieki i przymierza z nami nie zrywał. I nie oddalaj od nas miłosierdzia Twego przez wzgląd na umiłowanego przez Ciebie Abrahama i na sługę Twego Izaaka, i na świętego Twego Izraela, do których przemawiałeś, obiecując rozmnożyć ich potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek, co jest na brzegu morskim. Bo ubyło nas, Panie, więcej niż wszystkich narodów i jesteśmy dziś poniżeni po całej ziemi z powodu naszych grzechów. Nie mamy teraz władcy ani wodza, ani proroka, ani całopalenia, ani ofiary, ani obiaty, ani kadzenia, ani miejsca, abyśmy mogli złożyć pierwociny przed Tobą i znaleźć miłosierdzie Twoje. Ale nas przyjmij (zbliżających się) w duchu pokory i z sercem skruszonym. Jak całopalenie z baranów i wołów i jak tysiące tłustych baranków, taką niech będzie przed Tobą nasza dzisiejsza ofiara, tak by Ci się podobała, bo ci, którzy Tobie ufają, nie doznają zawstydzenia. A teraz idziemy za Tobą całym sercem i boimy się Ciebie, i szukamy Twojego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postąp z nami według Twej łaskawości i według ogromu Twego miłosierdzia. I wyzwól nas przez dziwy Twoje, i zapewnij, Panie, chwałę Twojemu imieniu. Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy źle się odnoszą do Twoich sług, niech będą zawstydzeni przez całą Twoją potęgę, a siła ich niech będzie starta, aby poznali, że tylko Ty, Panie, Boże nasz, jesteś Panem, Bogiem jedynym i godnym chwały na całej ziemi.

Léctio Daniélis Prophétæ
Dan 3:25, 34-45
In diébus illis: Orávit Azarías Dóminum, dicens: Dómine, Deus noster: ne, quǽsumus, tradas nos in perpétuum propter nomen tuum, et ne díssipes testaméntum tuum: neque áuferas misericórdiam tuam a nobis propter Abraham diléctum tuum, et Isaac servum tuum, et Israël sanctum tuum: quibus locútus es, póllicens, quod multiplicáres semen eórum sicut stellas cœli, et sicut arénam, quæ est in líttore maris: quia, Dómine, imminúti sumus plus quam omnes gentes, sumúsque húmiles in univérsa terra hódie propter peccáta nostra. Et non est in témpore hoc princeps, et dux, et prophéta, neque holocáustum, neque sacrifícium, neque oblátio, neque incénsum, neque locus primitiárum coram te, ut possímus inveníre misericórdiam tuam: sed in ánimo contríto et spíritu humilitátis suscipiámur. Sicut in holocáusto aríetum et taurórum, et sicut in míllibus agnórum pínguium: sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi: quóniam non est confúsio confidéntibus in te. Et nunc séquimur te in toto corde, et timémus te, et quǽrimus fáciem tuam. Ne confúndas nos: sed fac nobíscum juxta mansuetúdinem tuam et secúndum multitúdinem misericórdiæ tuæ. Et érue nos in mirabílibus tuis, et da glóriam nómini tuo, Dómine: et confundántur omnes, qui osténdunt servis tuis mala, confundántur in omni poténtia tua: et robur eórum conterátur: et sciant, quia tu es Dóminus, Deus solus, et gloriósus super orbem terrárum, Dómine, Deus noster.

Graduał

Graduale

Ps 95:8-9
Ofiary nieście i wchodźcie do Jego przedsieni: uczcijcie Pana w świętym Jego majestacie.
Ps 28:9
Głos Pana korę z lasów zdziera, a w Jego świątyni wszyscy mówią: «Chwała!».

Ps 95:8-9
Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: adoráte Dóminum in aula sancta ejus
Ps 28:9
Revelávit Dóminus condénsa: et in templo ejus omnes dicent glóriam.

Ewangelia

Evangelium

Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 7:36-50
Onego czasu: Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa na posiłek ze sobą. I wszedłszy do domu faryzeusza, zasiadł do stołu. A oto niewiasta, która była w mieście jawnogrzesznicą, skoro się dowiedziała, że siedział przy stole w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowe naczynie olejku i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, poczęła łzami zlewać stopy Jego i wycierać włosami swej głowy. I całowała stopy Jego, i namaszczała olejkiem. A widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, myślał sobie w duszy: «Gdyby ten był Prorokiem, wiedziałby, zaiste, co zacz jest ta niewiasta, która się go dotyka, że jest grzesznica». I odpowiadając Jezus rzekł doń: «Szymonie, mam ci coś do powiedzenia». A on rzekł: «Mistrzu, powiedz!» «Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników: jeden był mu winien pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. I gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który tedy bardziej go miłuje?» A Szymon odpowiadając rzekł: «Sądzę, że ten, któremu więcej darował».
A On mu rzekł: «Dobrześ osądził». I zwróciwszy się ku niewieście rzekł Szymonowi: «Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego, nie podałeś mi wody do nóg, a ta łzami skropiła stopy moje i włosami swymi otarła. Pocałunku mi nie dałeś, a ta, odkąd weszła, nie przestała całować nóg moich. Nie namaściłeś oliwą głowy mojej, a ta olejkiem nogi moje namaściła. Dlatego powiadam ci: odpuszczone są liczne jej grzechy, bo wielce umiłowała. A komu mniej odpuszczają, mniej miłuje». Rzekł tedy do niej: «Odpuszczają ci się grzechy».
I poczęli współbiesiadnicy mówić między sobą: «Któż jest ten, że nawet grzechy odpuszcza?» I rzekł do niewiasty: «Wiara twoja zbawiła cię. Idź w pokoju».

Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 7:36-50
In illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisǽis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisǽi, discúbuit. Et ecce múlier, quæ erat in civitáte peccátrix, ut cognóvit, quod accubuísset in domo pharisǽi, áttulit alabástrum unguénti: et stans retro secus pedes ejus, lácrimis cœpit rigáre pedes ejus, et capíllis cápitis sui tergébat, et osculabátur pedes ejus, et unguénto ungébat. Videns autem pharisǽus, qui vocáverat eum, ait intra se, dicens: Hic si esset Prophéta, sciret útique, quæ et qualis est múlier, quæ tangit eum: quia peccátrix est. Et respóndens Jesus, dixit ad illum: Simon, hábeo tibi áliquid dícere. At ille ait: Magíster, dic. Duo debitóres erant cuidam fœneratóri: unus debébat denários quingéntos, et álius quinquagínta. Non habéntibus illis, unde rédderent, donávit utrísque. Quis ergo eum plus díligit? Respóndens Simon, dixit: Æstimo, quia is, cui plus donávit. At ille dixit ei: Recte judicásti. Et convérsus ad mulíerem, dixit Simóni: Vides hanc mulíerem? Intrávi in domum tuam, aquam pédibus meis non dedísti: hæc autem lácrimis rigávit pedes meos et capíllis suis tersit. Osculum mihi non dedísti: hæc autem, ex quo intrávit, non cessávit osculári pedes meos. Oleo caput meum non unxísti: hæc autem unguénto unxit pedes meos. Propter quod dico tibi:Remittúntur ei peccáta multa, quóniam diléxit multum. Cui autem minus dimíttitur, minus díligit. Dixit autem ad illam: Remittúntur tibi peccáta. Et cœpérunt, qui simul accumbébant, dícere intra se: Quis est hic, qui étiam peccáta dimíttit? Dixit autem ad mulíerem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.

Antyfona na Ofiarowanie

Offertorium

Ps 136:1
Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakali, gdyśmy wspominali ciebie, Syjonie.

Ps 136:1
Super flúmina Babylónis illic sédimus et flévimus: dum recordarémur tui, Sion.

Sekreta

Secreta

Panie, Boże nasz, Twoją jest wolą, abyśmy składali ofiary imieniu Twojemu z tego, coś stworzył dla podtrzymania naszej ułomności; dozwól, prosimy, aby te dary stały się dla nas pomocą w życiu doczesnym i Sakramentem na życie wieczne. Przez Pana.
Przez Pana…

Dómine, Deus noster, qui in his pótius creatúris, quas ad fragilitátis nostræ subsídium condidísti, tuo quoque nómini múnera jussísti dicánda constítui: tríbue, quǽsumus; ut et vitæ nobis præséntis auxílium et æternitátis effíciant sacraméntum.
Per Dominum…

Prefacja

Prefatio

Prefacja o Krzyżu Świętym
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Tyś postanowił dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego na drzewie krzyża, aby skąd śmierć wzięła początek, stamtąd i życie zmartwychwstało, i aby ten, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany: przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesienie sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:

de Sancta Cruce
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui salútem humáni géneris in ligno Crucis constituísti: ut, unde mors oriebátur, inde vita resúrgeret: et, qui in ligno vincébat, in ligno quoque vincerétur: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:

Antyfona na Komunię

Communio

Ps 118:49-50
Pomnij, Panie, na Twoje słowo dla sługi Twojego, przez które mi dałeś nadzieję: w ucisku moim to pociechą dla mnie.

Ps 118:49-50
Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti: hæc me consoláta est in humilitáte mea.

Pokomunia

Postcommunio

Cośmy ustami spożyli, daj, Panie, przyjąć czystą duszą, a ten dar doczesny niech się nam stanie lekarstwem na wieczność.
Przez Pana…

Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus: et de munere temporáli, fiat nobis remédium sempitérnum.
Per Dominum…

Modlitwa nad ludem

Super populum

Módlmy się.
Pochylcie głowy wasze przed Bogiem.
Bądź miłościw ludowi Twojemu, prosimy, Panie, aby odrzuciwszy to, co się Tobie nie podoba, doznał radości z pełnienia Twoich przykazań.
Przez Pana…

Oratio super populum
Orémus.
Humiliáte cápita vestra Deo.
Esto, quǽsumus, Dómine, propítius plebi tuæ: ut, quæ tibi non placent, respuéntes; tuórum pótius repleántur delectatiónibus mandatórum.
Per Dominum…

☩ A. M. D. G. ☩

v5.11.1