Ps 112:1; 112:9
Chwalcie, o dzieci, Pana, chwalcie imię Pańskie: On tej, co była niepłodna, każe mieszkać w domu jako radosnej matce synów.
Ps 112:2
Niech imię Pańskie będzie błogosławione: i teraz, i aż na wieki.
Chwała Ojcu…
Chwalcie, o dzieci, Pana, chwalcie imię Pańskie: On tej, co była niepłodna, każe mieszkać w domu jako radosnej matce synów.

Spraw, wszechmogący Boże, abyśmy, podziwiając męstwo sławnych Męczenników w wyznawaniu wiary, doznali miłościwego ich wstawiennictwa u Ciebie.
Przez Pana…

Czytania z Księgi Przysłów.
Prz 31:10-31
Na kartach Starego Testamentu znajdujemy obraz idealnej matki całkowicie oddanej mężowi i domownikom.
Mężną niewiastę któż znajdzie? Jej wartość daleko ponad ostatnie granice! Serce jej męża ufność w niej pokłada, a zysków mu nie zabraknie. Świadczy mu to, co dobre, a nie złe, po wszystkie dni jego życia.
Poszukała wełny i lnu i przemyślnie pracowała rękoma swymi. Stała się jako okręt kupiecki, co z dala chleb swój przywozi. Wstała jeszcze wśród nocy i żywność rozdała domownikom, a pokarm swoim służącym. Pomyślała o roli i nabyła ją, z owocu swych rąk zasadziła winnicę. Biodra swe męstwem opasała i umocniła swe ramię. Skosztowała i przekonała się, że dobre jest jej zajęcie: pochodnia jej nocą nie zgaśnie. Sięgnęła ręką po trudne zajęcia, a palce jej ujęły wrzeciono. Nieszczęśliwemu otwarła swą rękę, wyciągnęła swe dłonie ku biedakowi. Dla domu swego o chłody lękać się nie będzie: wszyscy bowiem jej domownicy podwójnie są odziani. Zwierzchnią szatę sporządziła sobie: bisior i purpura to jej odzienie. Mąż jej jest znany wśród bram, gdy ze starszymi okręgu zasiędzie. Tkaninę uczyniła i sprzedała, i dostarczyła pas Chananejczykowi. Moc i dostojność jej szatą, i śmieje się na myśl od dniu ostatnim. Usta swe dla mądrości otwiera, a językiem jej rządzi prawo łagodności. Myślała o ścieżkach domu swego, a chleba bezczynnie nie jadła.
Powstali synowie jej i najszczęśliwszą orzekli. I mąż jej również ją pochwalił: «Wiele córek zgromadziło skarby: tyś je wszystkie przeszła». Zawodny jest wdzięk i próżna jest piękność: niewiasta, co Boga się boi – ta dozna chwały. Dajcie jej z owocu jej rąk, a dzieła jej niech ją chwalą w bramach.

Ps 123:7-8
Dusza nasza niby ptak wyrwała się z sidła łowców.
℣. Sidło się podarło, a my zostaliśmy uwolnieni. Wspomożenie nasze, w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię. Alleluja, alleluja.
℣. Oto prawdziwe braterstwo, które zwyciężyło występki świata: poszło za Chrystusem, otrzymując zaszczytne Królestwo Niebieskie. Alleluja.

Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Mateusza.
Mt 12:46-50
Onego czasu: Gdy Jezus mówił do rzeszy, oto matka Jego i bracia stali przed domem, chcąc z Nim mówić. I rzekł Mu ktoś: «Oto matka Twoja i bracia stoją przed domem, szukając Cię». A On odpowiadając rzekł mówiącemu do Niego: «Któż jest matką moją i którzy są braćmi moimi?» I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, powiedział: «Oto matka moja i bracia moi. Ktobykolwiek bowiem czynił wolę Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten moim bratem i siostrą, i matką jest».

Ps 123:7
Dusza nasza niby ptak wyrwała się z sidła łowców; sidło się podarło, a my zostaliśmy uwolnieni.

Prosimy Cię, Panie, wejrzyj łaskawie na tę ofiarę: niech ona za wstawiennictwem Świętych Twoich utwierdzi nas w Twojej służbie i wyjedna zbawienie.
Przez Pana…

Prefacja zwykła
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:

Mt 12:50
Ktobykolwiek czynił wolę Ojca mego, który jest w niebie, ten moim bratem, i siostrą, i matką jest, mówi Pan.

Prosimy Cię, wszechmogący Boże, abyśmy za wstawiennictwem Twoich Świętych osiągnęli zbawienie, którego zadatek otrzymaliśmy w tych tajemnicach.
Przez Pana…