Feria

04 września 20, piątek
Piątek po 13 Niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego
4 kl.
Szaty zielone
Pallotinum s. 536

Nadzieja naszego zbawienia opiera się na obietnicach Bożych. Pan Bóg obiecał Abrahamowi, że rozmnoży jego potomstwo jak gwiazdy na niebie i że z tego potomstwa wybierze Zbawiciela świata. Gdy nadeszła pełnia czasów, Bóg spełnił obietnicę zsyłając na świat swojego Syna, który jako człowiek pochodził z potomstwa Abrahama (lekcja). Chrystus zawarł nowe przymierze między Bogiem a ludźmi, które obejmuje wszystkie narody. Podstawą zbawienia nie jest już przynależność do narodu wybranego, lecz wiara w Chrystusa, przez którego Bóg obiecał nas zbawić (ewangelia). Jako uczestnicy Nowego Przymierza powołujemy się na obietnice Boże (ant. na wejście, graduał) i prosimy Boga o pomnożenie wiary, nadziei i miłości. Stanowią one naszą odpowiedź na wezwanie Boże.

Suplement: Objaśnienia Ewangelii

Introit

Introitus

Ps 73:20; 73:19; 73:23
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki; powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją, nie zapominaj wołania tych, co Cię szukają.
Ps 73:1
Czemu, o Boże, całkiem nas opuszczasz i gniew Twój się sroży na owce Twego pastwiska?
Chwała Ojcu…
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki; powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją, nie zapominaj wołania tych, co Cię szukają.

Ps 73:20; 73:19; 73:23
Réspice, Dómine, in testaméntum tuum, et ánimas páuperum tuórum ne derelínquas in finem: exsúrge, Dómine, et júdica causam tuam, et ne obliviscáris voces quæréntium te.
Ps 73:1
Ut quid, Deus, reppulísti in finem: irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
Glória Patri…
Réspice, Dómine, in testaméntum tuum, et ánimas páuperum tuórum ne derelínquas in finem: exsúrge, Dómine, et júdica causam tuam, et ne obliviscáris voces quæréntium te.

Kolekta

Oratio

Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość, abyśmy zaś mogli osiągnąć to, co obiecujesz, daj nam ukochać Twoje przykazania.
Przez Pana…

Omnípotens sempitérne Deus, da nobis fídei, spei et caritátis augméntum: et, ut mereámur asséqui quod promíttis, fac nos amáre quod prǽcipis.
Per Dominum…

Lekcja

Lectio

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.
Ga 3:16-22
Żydzi, zwłaszcza faryzeusze, wierzyli, że osiągną zbawienie dzięki drobiazgowemu przestrzeganiu Prawa Mojżeszowego, natomiast św. Paweł zwraca uwagę, że nie obala ono obietnicy danej kilkaset lat wcześniej. Prawo Mojżeszowe było środkiem podtrzymania prawdziwej religii aż do nadejścia Mesjasza. Gdy obietnice dane Abrahamowi zostały spełnione w potomku Abrahama, to jest w Chrystusie, Stare Przymierze straciło moc obowiązującą. Zbawienie osiąga się przez wiarę w Jezusa Chrystusa i życie według Jego Ewangelii.
Bracia: Obietnice były dane Abrahamowi i potomstwu jego. Nie powiedziano: I potomkom, jakoby mowa była o wielu, ale jak gdyby o jednym: I potomkowi twemu, którym jest Chrystus.
Powiadam tedy: Testamentu potwierdzonego przez Boga nie może obalić Zakon dany w czterysta trzydzieści lat później, żeby obietnica stała się próżna. Albowiem jeżeli dziedzictwo dane było na mocy Zakonu, to już nie z obietnicy. A jednak Abrahamowi przez obietnicę Bóg udzielił daru łaski.
Po cóż więc Zakon? Nadany był ze względu na przestępstwa, ażby przyszło potomstwo, któremu dana była obietnica: ogłosili go Aniołowie za sprawą pośrednika. Lecz nie masz miejsca na pośrednika tam, gdzie jest tylko jedna strona, a Bóg jest jeden.
Czyżby tedy Zakon przeciwny był obietnicom Bożym? Bynajmniej. Gdyby bowiem dany był Zakon, który by mógł ożywiać, usprawiedliwienie byłoby rzeczywiście z Zakonu. Lecz Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby przez wiarę w Jezusa Chrystusa ziściła się obietnica wierzącym.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas
Gal 3:16-22
Fratres: Abrahæ dictæ sunt promissiónes, et sémini ejus. Non dicit: Et semínibus, quasi in multis; sed quasi in uno: Et sémini tuo, qui est Christus. Hoc autem dico: testaméntum confirmátum a Deo, quæ post quadringéntos et trigínta annos facta est lex, non írritum facit ad evacuándam promissiónem. Nam si ex lege heréditas, jam non ex promissióne. Abrahæ autem per repromissiónem donávit Deus. Quid igitur lex? Propter transgressiónes pósita est, donec veníret semen, cui promíserat, ordináta per Angelos in manu mediatóris. Mediátor autem uníus non est: Deus autem unus est. Lex ergo advérsus promíssa Dei? Absit. Si enim data esset lex, quæ posset vivificáre, vere ex lege esset justítia. Sed conclúsit Scriptúra ómnia sub peccáto, ut promíssio ex fide Jesu Christi darétur credéntibus.

Graduał

Graduale

Ps 73:20; 73:19; 73:22
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki.
℣. Powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją: wspomnij na zniewagę Twych sług.
Ps 89:1
Panie, Tyś był ucieczką naszą z pokolenia na pokolenie.

Ps 73:20; 73:19; 73:22
Réspice, Dómine, in testaméntum tuum: et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
℣. Exsúrge, Dómine, et júdica causam tuam: memor esto oppróbrii servórum tuórum.
Ps 89:1
Dómine, refúgium factus es nobis a generatióne et progénie.

Ewangelia

Evangelium

Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 17:11-19
Zbawiciel uzdrawiał Żydów i Samarytan, którzy weń wierzyli. Jego Kościół nadal niesie zbawienie wszystkim, którzy wierzą w Chrystusa.
Onego czasu: Gdy Jezus zdążał do Jeruzalem, przechodził środkiem Samarii i Galilei. A gdy wchodził do niektórej osady, zabiegło mu drogę dziesięciu mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka i zawołali mówiąc: «Jezusie, nauczycielu, zmiłuj się nad nami!» A ujrzawszy ich rzekł: «Idźcie, ukażcie się kapłanom». I stało się, gdy szli, że byli oczyszczeni.
A jeden z nich, skoro zobaczył, że był uzdrowiony, wrócił się, głosem wielkim wielbiąc Boga, i padł na oblicze do stóp Jego, dziękując: a był to Samarytanin. A Jezus odpowiadając rzekł: «Czyż nie dziesięciu było oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i dał chwałę Bogu, jeno ten cudzoziemiec». I rzekł mu: «Wstań, idź, bo wiara twoja uzdrowiła cię».

Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 17:11-19
In illo témpore: Dum iret Jesus in Jerúsalem, transíbat per médiam Samaríam et Galilǽam. Et cum ingrederétur quoddam castéllum, occurrérunt ei decem viri leprósi, qui stetérunt a longe; et levavérunt vocem dicéntes: Jesu præcéptor, miserére nostri. Quos ut vidit, dixit: Ite, osténdite vos sacerdótibus. Et factum est, dum irent, mundáti sunt. Unus autem ex illis, ut vidit quia mundátus est, regréssus est, cum magna voce magníficans Deum, et cecidit in fáciem ante pedes ejus, grátias agens: et hic erat Samaritánus. Respóndens autem Jesus, dixit: Nonne decem mundáti sunt? et novem ubi sunt? Non est invéntus, qui redíret et daret glóriam Deo, nisi hic alienígena. Et ait illi: Surge, vade; quia fides tua te salvum fecit.

Antyfona na Ofiarowanie

Offertorium

Mdr 16:20
Tobie ufam, o Panie; mówię: Ty jesteś Bogiem moim, w Twoim ręku losy moje.

Ps 30:15-16
In te sperávi, Dómine; dixi: Tu es Deus meus, in mánibus tuis témpora mea.

Sekreta

Secreta

Panie, wejrzyj łaskawie na Twój lud, wejrzyj łaskawie na jego dary, a przejednany tą ofiarą udziel nam przebaczenia i wysłuchaj naszych próśb.
Przez Pana…

Propitiáre, Dómine, pópulo tuo, propitiáre munéribus: ut, hac oblatióne placátus, et indulgéntiam nobis tríbuas et postuláta concedas.
Per Dominum…

Prefacja

Prefatio

Prefacja zwykła
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:

Communis
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti jubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:

Antyfona na Komunię

Communio

Mdr 16:20
Panie, dałeś nam chleb z nieba, mający w sobie wszystkie rozkosze i słodkość wszelkiego smaku.

Sap 16:20
Panem de cœlo dedísti nobis, Dómine, habéntem omne delectaméntum et omnem sapórem suavitátis.

Pokomunia

Postcommunio

Prosimy Cię, Panie, aby przez przyjęcie niebieskiego Sakramentu wzrastała w nas łaska wiecznego Odkupienia.
Przez Pana…

Sumptis, Dómine, cœléstibus sacraméntis: ad redemptiónis ætérnæ, quǽsumus, proficiámus augméntum.
Per Dominum…

☩ A. M. D. G. ☩

v5.11.1