4 Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Wśród walk i utrapień doczesnego życia przynależność do Kościoła katolickiego jest ostoją naszej ufności. Św. Paweł poucza, że cierpienie jest związane z doczesnością. Człowiek, a z nim całe stworzenie, oczekuje rozciągnięcia owoców Odkupienia na ciało człowieka i na przyrodę (lekcja). Doświadczenia spotykają również Kościół — łódź Piotrową, w której odbywamy naszą doczesną pielgrzymkę (ewangelia). Modlimy się o pokój potrzebny Kościołowi w pełnieniu jego misji (kolekta).
Introit
Ps 26:1; 26:2
Pan światłością i zbawieniem moim, kogóż mam się lękać? Obrońcą życia mojego Pan, przed kim będę drżał? Wrogowie moi i nieprzyjaciele chwieją się i padają.
Ps 26:3
Chociażby stanął naprzeciw mnie obóz, serce me bać się nie będzie.
Chwała Ojcu…
Pan światłością i zbawieniem moim, kogóż mam się lękać? Obrońcą życia mojego Pan, przed kim będę drżał? Wrogowie moi i nieprzyjaciele chwieją się i padają.
Kolekta
Spraw, prosimy Cię Panie, niech pod Twoimi rządami dzieje świata toczą się w pokoju, a Twój Kościół niech Ci służy w niezamąconej radości.
Przez Pana…
Lekcja
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Rz 8:18-23
Od chwili dokonania odkupienia ludzkość i cały świat materialny oczekuje powszechnego zmartwychwstania. Wtedy dopiero objawi się w pełni moc Odkupienia.
Bracia: Sądzę, że utrapień czasu niniejszego ani porównać nie można z przyszłą chwałą, która się w nas objawi. Stworzenie bowiem z upragnieniem wyczekuje objawienia synów Bożych. Stworzenie bowiem poddane było znikomości nie ze swej woli, lecz dla tego, który je znikomości poddał w nadziei, że i samo stworzenie będzie wyzwolenie z niewoli skażenia na wolność chwały synów Bożych. Bo wiemy, że całe stworzenie wzdycha i aż dotychczas rodzi wśród boleści. A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy pierwiastki ducha, i my także we wnętrzu naszym wzdychamy, wyczekując przybrania za synów Bożych, odkupienia ciała naszego: w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Graduał
Ps 78:9; 78:10
O Panie, przebacz nam grzechy, aby nie drwili z nas poganie: «Gdzie jest ich Bóg?»
℣. Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawicielu i dla chwały imienia Twego wybaw nas, Panie. Alleluja, alleluja.
Ps 9:5; 9:10
Boże, który siedzisz na tronie i sądzisz sprawiedliwie, bądź ucieczką strapionych w czasach niedoli. Alleluja.
Ewangelia
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 5:1-11
Od zesłania Ducha Świętego spełnia się zapowiedź Chrystusa o łowieniu ludzi. Następcy Piotra i Apostołów, choć sami grzeszni i nieudolni, w imię Boże zarzucają sieci i zdobywają dla Kościoła nowych wyznawców.
Onego czasu: Gdy cisnęły się rzesze do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, On stał nad jeziorem Genezaret. I ujrzał dwie łodzie stojące przy jeziorze, rybacy wyszli bowiem i płukali sieci. A wszedłszy do jednej łodzi, która była Szymona, prosił go, aby odjechał nieco od lądu. I siedząc, nauczał rzesze z łodzi.
A gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wyjedź na głębię i zapuśćcie sieci wasze na połów». A odpowiadając Szymon rzekł Mu: «Nauczycielu, całą noc pracując niceśmy nie złowili, wszakże na słowo Twoje zarzucę sieć». A gdy to uczynili, zagarnęli ryb mnóstwo wielkie, tak że się sieć rwała. I skinęli na towarzyszów co byli w innej łodzi, aby przybyli i pomogli im. I przyszli, i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to Szymon Piotr padł do kolan Jezusowych mówiąc: «Wynijdź ode mnie, Panie, bom jest człowiek grzeszny». Na taki bowiem połów ryb, jakiego dokonali, zdumienie ogarnęło jego i wszystkich co z nim byli. Także i Jakuba i Jana, synów Zebedeuszowych, którzy byli towarzyszami Szymona. I rzekł Jezus do Szymona: «Nie lękaj się. Odtąd już ludzi łowić będziesz». A wyciągnąwszy łodzie na ląd i opuściwszy wszystko, poszli za Nim.
Antyfona na Ofiarowanie
Ps 12:4-5
Oświeć me oczy, bym nie zasnął w śmierci, by wróg mój nie mówił: Ja go zwyciężyłem.
Sekreta
Przyjmij Panie nasze ofiary i daj się nimi przejednać i zwróć łaskawie ku sobie nawet oporną naszą wolę.
Przez Pana…
Prefacja
Prefacja o Trójcy Przenajświętszej
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem, nie w jedności jednej osoby, lecz w jednej istocie Trójcy. W co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twej chwale, to samo utrzymujemy bez żadnej różnicy o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.
Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie przestają wołać codziennie powtarzając jednym głosem:
Antyfona na Komunię
Ps 17:3
Pan opoką i ucieczką moją, On moim wybawicielem, Bóg, mój wspomożyciel.
Pokomunia
Prosimy Cię, Panie, niech tajemnice, któreśmy przyjęli oczyszczą nas i chronią swoim działaniem.
Przez Pana…