13 Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Nadzieja naszego zbawienia opiera się na obietnicach Bożych. Pan Bóg obiecał Abrahamowi, że rozmnoży jego potomstwo jak gwiazdy na niebie i że z tego potomstwa wybierze Zbawiciela świata. Gdy nadeszła pełnia czasów, Bóg spełnił obietnicę zsyłając na świat swojego Syna, który jako człowiek pochodził z potomstwa Abrahama (lekcja). Chrystus zawarł nowe przymierze między Bogiem a ludźmi, które obejmuje wszystkie narody. Podstawą zbawienia nie jest już przynależność do narodu wybranego, lecz wiara w Chrystusa, przez którego Bóg obiecał nas zbawić (ewangelia). Jako uczestnicy Nowego Przymierza powołujemy się na obietnice Boże (ant. na wejście, graduał) i prosimy Boga o pomnożenie wiary, nadziei i miłości. Stanowią one naszą odpowiedź na wezwanie Boże.
Introit
Ps 73:20; 73:19; 73:23
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki; powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją, nie zapominaj wołania tych, co Cię szukają.
Ps 73:1
Czemu, o Boże, całkiem nas opuszczasz i gniew Twój się sroży na owce Twego pastwiska?
Chwała Ojcu…
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki; powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją, nie zapominaj wołania tych, co Cię szukają.
Kolekta
Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość, abyśmy zaś mogli osiągnąć to, co obiecujesz, daj nam ukochać Twoje przykazania.
Przez Pana…
Lekcja
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.
Ga 3:16-22
Żydzi, zwłaszcza faryzeusze, wierzyli, że osiągną zbawienie dzięki drobiazgowemu przestrzeganiu Prawa Mojżeszowego, natomiast św. Paweł zwraca uwagę, że nie obala ono obietnicy danej kilkaset lat wcześniej. Prawo Mojżeszowe było środkiem podtrzymania prawdziwej religii aż do nadejścia Mesjasza. Gdy obietnice dane Abrahamowi zostały spełnione w potomku Abrahama, to jest w Chrystusie, Stare Przymierze straciło moc obowiązującą. Zbawienie osiąga się przez wiarę w Jezusa Chrystusa i życie według Jego Ewangelii.
Bracia: Obietnice były dane Abrahamowi i potomstwu jego. Nie powiedziano: I potomkom, jakoby mowa była o wielu, ale jak gdyby o jednym: I potomkowi twemu, którym jest Chrystus.
Powiadam tedy: Testamentu potwierdzonego przez Boga nie może obalić Zakon dany w czterysta trzydzieści lat później, żeby obietnica stała się próżna. Albowiem jeżeli dziedzictwo dane było na mocy Zakonu, to już nie z obietnicy. A jednak Abrahamowi przez obietnicę Bóg udzielił daru łaski.
Po cóż więc Zakon? Nadany był ze względu na przestępstwa, ażby przyszło potomstwo, któremu dana była obietnica: ogłosili go Aniołowie za sprawą pośrednika. Lecz nie masz miejsca na pośrednika tam, gdzie jest tylko jedna strona, a Bóg jest jeden.
Czyżby tedy Zakon przeciwny był obietnicom Bożym? Bynajmniej. Gdyby bowiem dany był Zakon, który by mógł ożywiać, usprawiedliwienie byłoby rzeczywiście z Zakonu. Lecz Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby przez wiarę w Jezusa Chrystusa ziściła się obietnica wierzącym.
Graduał
Ps 73:20; 73:19; 73:22
Wejrzyj, o Panie, na Twoje przymierze: o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki.
℣. Powstań, o Panie, prowadź sprawę Twoją: wspomnij na zniewagę Twych sług. Alleluja, alleluja.
Ps 89:1
Panie, Tyś był ucieczką naszą z pokolenia na pokolenie. Alleluja.
Ewangelia
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Łukasza.
Łk 17:11-19
Zbawiciel uzdrawiał Żydów i Samarytan, którzy weń wierzyli. Jego Kościół nadal niesie zbawienie wszystkim, którzy wierzą w Chrystusa.
Onego czasu: Gdy Jezus zdążał do Jeruzalem, przechodził środkiem Samarii i Galilei. A gdy wchodził do niektórej osady, zabiegło mu drogę dziesięciu mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka i zawołali mówiąc: «Jezusie, nauczycielu, zmiłuj się nad nami!» A ujrzawszy ich rzekł: «Idźcie, ukażcie się kapłanom». I stało się, gdy szli, że byli oczyszczeni.
A jeden z nich, skoro zobaczył, że był uzdrowiony, wrócił się, głosem wielkim wielbiąc Boga, i padł na oblicze do stóp Jego, dziękując: a był to Samarytanin. A Jezus odpowiadając rzekł: «Czyż nie dziesięciu było oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i dał chwałę Bogu, jeno ten cudzoziemiec». I rzekł mu: «Wstań, idź, bo wiara twoja uzdrowiła cię».
Antyfona na Ofiarowanie
Mdr 16:20
Tobie ufam, o Panie; mówię: Ty jesteś Bogiem moim, w Twoim ręku losy moje.
Sekreta
Panie, wejrzyj łaskawie na Twój lud, wejrzyj łaskawie na jego dary, a przejednany tą ofiarą udziel nam przebaczenia i wysłuchaj naszych próśb.
Przez Pana…
Prefacja
Prefacja o Trójcy Przenajświętszej
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem, nie w jedności jednej osoby, lecz w jednej istocie Trójcy. W co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twej chwale, to samo utrzymujemy bez żadnej różnicy o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.
Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie przestają wołać codziennie powtarzając jednym głosem:
Antyfona na Komunię
Mdr 16:20
Panie, dałeś nam chleb z nieba, mający w sobie wszystkie rozkosze i słodkość wszelkiego smaku.
Pokomunia
Prosimy Cię, Panie, aby przez przyjęcie niebieskiego Sakramentu wzrastała w nas łaska wiecznego Odkupienia.
Przez Pana…