☩ A. M. D. G. ☩
v5.12.2
Lekcja i ewangelia dzisiejszej Mszy świętej mówią o zbliżającej się Męce Chrystusa i odrzuceniu Izraela, którego miejsce zajmą poganie. Daniel, który rozbił posąg Bela i zabił smoka (lekcja), jest typem Chrystusa wypominającego światu jego grzechy (ewangelia). Bóg wskrzesi Chrystusa, podobnie jak cudownie ocalił Daniela. Prześladowcy Daniela zostali rzuceni na pożarcie lwom, bogobójczy naród, który odrzucił Mesjasza, poniósł karę w czasie oblężenia i zburzenia Jerozolimy. Daniel wrzucony do lwiej jamy jest także obrazem wiernych żyjących wśród zasadzek szatańskich. Eucharystyczny pokarm podtrzymuje ich siły i zapewnia zbawienie.
Ps 26:14.
Wyczekuj Pana i bądź dzielny, niech się Twe serce umocni i oczekuj Pana.
Ps 26:1
Pan światłością i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać?
Wyczekuj Pana i bądź dzielny, niech się Twe serce umocni i oczekuj Pana.
Ps 26:14
Exspécta Dóminum, viríliter age: et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
Ps 26:1
Dóminus illuminátio mea et salus mea: quem timebo?
Exspécta Dóminum, viríliter age: et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
Przyjmij, prosimy Cię, Panie, nasze posty; niech oczyszczając nas z grzechów uczynią godnymi Twojej łaski i doprowadzą do wiecznego zbawienia.
Przez Pana…
Nostra tibi, Dómine, quǽsumus, sint accépta jejúnia: quæ nos et expiándo grátia tua dignos effíciant; et ad remédia perdúcant ætérna.
Per Dominum…
Czytanie z Księgi Proroka Daniela.
Dn 14:27-42
W one dni: Zebrali się Babilończycy u króla i rzekli do niego: «Wydaj nam Daniela, który zniszczył Bela i zabił smoka bo inaczej zabijemy ciebie i dom twój!» Widząc tedy król, że gwałtownie nań nalegali, koniecznością zmuszony wydał im Daniela. A oni go wrzucili do lwiej jamy; był tam przez sześć dni. A w jamie było siedem lwów, i dawano im na każdy dzień dwa ciała i dwie owce, a na ten czas nie dano im, aby pożarły Daniela.
A był Habakuk prorok w judzkiej ziemi. Ten uwarzył potrawę i nadrobił chleba na misę, i szedł na pole, aby zanieść żeńcom. I rzekł Anioł Pański do Habakuka: «Zanieś obiad, który masz, do Babilonu Danielowi, który jest w lwiej jamie». I rzekł Habakuk: «Babilonu nie widziałem, a o jamie nic nie wiem». I ujął go Anioł Pański za czubek głowy jego, i postawił go w Babilonie nad jamą w pędzie ducha swego. I zawołał Habakuk mówiąc: «Danielu, sługo Boży, weź obiad, który ci Bóg posłał!» I rzekł Daniel: «Wspomniałeś na mnie, Boże, a nie opuściłeś tych, którzy Cię miłują». I wstawszy Daniel, jadł. A Anioł Pański natychmiast postawił Habakuka z powrotem na miejsce jego.
Przyszedł tedy król dnia siódmego, aby opłakiwać Daniela; i przyszedł do jamy, i spojrzał do niej, a oto Daniel siedział między lwami. I zawołał król głosem wielkim, mówiąc: «Wielki jesteś, Panie, Boże Daniela!» I wyciągnął go z lwiej jamy. A owych, którzy byli przyczyną zatracenia jego, wrzucił do jamy i w mgnieniu oka zostali przed nim pożarci. Wtedy król rzekł: «Wszyscy mieszkający po całej ziemi niech się boją Boga Danielowego, bo On jest Zbawicielem, czyniącym znaki i cuda na ziemi, On to wybawił Daniela z lwiej jamy».
Léctio Daniélis Prophétæ
Dan 14:27, 28-42
In diébus illis: Congregáti sunt Babylónii ad regem, et dixérunt ei: Trade nobis Daniélem, qui Bel destrúxit et dracónem interfécit, alióquin interficiémus te, et domum tuam. Vidit ergo rex, quod irrúerent in eum veheménter: et necessitáte compúlsus trádidit eis Daniélem. Qui misérunt eum in lacum leónum, et erat ibi diébus sex. Porro in lacu erant leónes septem, et dabántur eis duo córpora cotídie et duæ oves: et tunc non data sunt eis, ut devorárent Daniélem. Erat autem Hábacuc prophéta in Judǽa, et ipse cóxerat pulméntum, et intríverat panes in alvéolo: et ibat in campum, ut ferret messóribus. Dixítque Angelus Dómini ad Hábacuc: Fer prándium, quod habes, in Babylónem Daniéli, qui est in lacu leónum. Et dixit Hábacuc: Dómine, Babylónem non vidi, et lacum néscio. Et apprehéndit eum Angelus Dómini in vértice ejus, et portávit eum capíllo cápitis sui, posuítque eum in Babylóne supra lacum in ímpetu spíritus sui. Et clamávit Hábacuc, dicens: Dániel, serve Dei, tolle prándium, quod misit tibi Deus. Et ait Dániel: Recordátus es mei, Deus, et non dereliquísti diligéntes te. Surgénsque Daniel comédit. Porro Angelus Dómini restítuit Hábacuc conféstim in loco suo. Venit ergo rex die séptimo, ut lugéret Daniélem: et venit ad lacum et introspéxit, et ecce Dániel sedens in médio leónum. Et exclamávit voce magna rex, dicens: Magnus es, Dómine, Deus Daniélis. Et extráxit eum de lacu leónum. Porro illos, qui perditiónis ejus causa fúerant, intromísit in lacum, et devoráti sunt in moménto coram eo. Tunc rex ait: Páveant omnes habitántes in univérsa terra Deum Daniélis: quia ipse est salvátor, fáciens signa et mirabília in terra: qui liberávit Daniélem de lacu leónum.
Ps 42:1, 3
Wymierz mi, Boże, sprawiedliwość: wybaw mię od człowieka podstępnego i niegodziwego.
℣. Ześlij Swą światłość i wierność Swoją: niech one mię wiodą, niech mnie przywiodą na Twą górę świętą.
Ps 42:1, 3
Discérne causam meam, Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me.
℣. Emítte lucem tuam et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum.
Ciąg dalszy ☩ Ewangelii świętej według Jana.
J 7:1-13
Onego czasu: Obchodził Jezus Galileję, bo nie chciał przebywać w Judei, żydzi bowiem zamierzali Go zabić. I zbliżało się żydowskie Święto Namiotów. Rzekli tedy do Niego bracia Jego: «Odejdź stąd, a idź do Judei, aby i uczniowie twoi zobaczyli dzieła twe, które czynisz. Nikt bowiem nie czyni czegokolwiek w skrytości, gdy sam pragnie pozostawać na widoku. Gdy takich rzeczy dokonywasz, daj się poznać światu». Bo i bracia Jego nie wierzyli weń. Rzecze im tedy Jezus: «Jeszcze nie nadszedł czas mój, ale czas wasz zawsze jest w pogotowiu. Świat nie może was znienawidzić, a mnie nienawidzi, bo ja daję o nim świadectwo, że złe są uczynki jego. Idźcie wy na to święto, ja zaś nie pójdę na to święto, bo czas mój jeszcze się nie wypełnił».
To powiedziawszy pozostał w Galilei. Ale gdy bracia Jego wyruszyli, udał się i On na święto, nie jawnie, ale jakby tajemnie. A w czasie świąt szukali Go żydzi mówiąc: «Gdzież jest on?» I mówiono o Nim wiele wśród rzeszy. Bo jedni powiadali, że jest dobry, a drudzy mówili, że nie, lecz zwodzi tylko lud. Nikt wszakże jawnie o Nim nie mówił z bojaźni przed żydami.
Sequéntia ☩ sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joann 7:1-13
In illo témpore: Ambulábat Jesus in Galilǽam, non enim volébat in Judǽam ambuláre, quia quærébant eum Judǽi interfícere. Erat autem in próximo dies festus Judæórum, Scenopégia. Dixérunt autem ad eum fratres ejus: Transi hinc, et vade in Judǽam, ut et discípuli tui vídeant ópera tua, quæ facis. Nemo quippe in occúlto quid facit, et quærit ipse in palam esse: si hæc facis, manifésta teipsum mundo. Neque enim fratres ejus credébant in eum. Dixit ergo eis Jesus: Tempus meum nondum advénit: tempus autem vestrum semper est parátum. Non potest mundus odísse vos: me autem odit: quia ego testimónium perhíbeo de illo, quod ópera ejus mala sunt. Vos ascéndite ad diem festum hunc, ego autem non ascéndo ad diem festum istum: quia meum tempus nondum implétum est. Hæc cum dixísset, ipse mansit in Galilǽa. Ut autem ascendérunt fratres ejus, tunc et ipse ascéndit ad diem festum non maniféste, sed quasi in occúlto. Judǽi ergo quærébant eum in die festo, et dicébant: Ubi est ille? Et murmur multum erat in turba de eo. Quidam enim dicébant: Quia bonus est. Alii autem dicébant: Non, sed sedúcit turbas. Nemo tamen palam loquebátur de illo, propter metum Judæórum.
Ps 9:11-12, 13
Zaufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają; psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, bo nie zapomniał wołania ubogich.
Ps 9:11-12, 13
Sperent in te omnes, qui novérunt nomen tuum, Dómine: quóniam non derelínquis quæréntes te: psállite Dómino, qui hábitat in Sion: quóniam non est oblítus oratiónes páuperum.
Przynosimy Ci, Panie, dary ofiarne; niech będą one dla nas znakiem pociechy w doczesności, abyśmy nie stracili nadziei osiągnięcia dóbr wiecznych.
Przez Pana…
Hóstias tibi, Dómine, deférimus immolándas: quæ temporálem consolatiónem signíficent; ut promíssa non desperémus ætérna.
Per Dominum…
Prefacja o Krzyżu Świętym
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Tyś postanowił dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego na drzewie krzyża, aby skąd śmierć wzięła początek, stamtąd i życie zmartwychwstało, i aby ten, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany: przez Chrystusa, Pana naszego.
Przez Niego majestat Twój chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi. A wspólnie z nimi w radosnym uniesienie sławią Niebiosa, Moce niebieskie i błogosławieni Serafini. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
de Sancta Cruce
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui salútem humáni géneris in ligno Crucis constituísti: ut, unde mors oriebátur, inde vita resúrgeret: et, qui in ligno vincébat, in ligno quoque vincerétur: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
Ps 24:22
Wybaw mię, Boże Izraela, ze wszystkich ucisków moich.
Ps 24:22
Rédime me, Deus Israël, ex ómnibus angústiis meis.
Wszechmogący Boże, spraw, prosimy, abyśmy pełniąc nieustannie służbę Bożą, mogli zbliżać się do niebieskich darów.
Przez Pana…
Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, quæ divína sunt, júgiter exsequéntes, donis mereámur cœléstibus propinquáre.
Per Dominum…
Módlmy się.
Pochylcie głowy wasze przed Bogiem.
Prosimy Cię, Panie, daj nam wytrwale służyć Ci według Twojej woli, aby za dni naszych lud Twój wzrastał w liczbę i zasługi.
Przez Pana…
Oratio super populum
Orémus.
Humiliáte cápita vestra Deo.
Da nobis, quǽsumus, Dómine: perseverántem in tua voluntáte famulátum; ut in diébus nostris, et mérito et número, pópulus tibi sérviens augeátur.
Per Dominum…