Pomnij Mario, Matko miła

POMNIJ, MARIO, MATKO MIŁA, że od wieków nie słyszano, \ Byś grzesznika opusciła, co Twe święte wielbi miano. \ Nikt od Ciebie w cierpień nocy nie odchodził bez pomocy.

2\. Tą nadzieją ożywieni uciekamy się do Ciebie, \ Przystępujem ukorzeni przed Twój święty tron na niebie, \ Drżąc, wzdychamy w grzechu męce: Nie gardź nami, podaj ręce!

3\. Matko Słowa Przedwiecznego, racz wysłuchać nędznych głosy, \ Którzy z padołu ziemskiego łaski Twojej żebrząc rosy. \ Bądź pomocą w życia znoju, bądź zwycięstwem w śmierci boju!