Serdeczna Matko
SERDECZNA MATKO, Opiekunko łudzi, \ Niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi. \ Wygnańcy Ewy, do Ciebie wołamy: \ Zlituj się, zlituj, niech się nie tułamy.
2\. Do kogóż mamy wzdychać, nędzne dziatki? \ Tylko do Ciebie, ukochanej Matki, \ U której serce otwarte każdemu, \ A osobliwie nędzą strapionemu.
3\. Zasłużyliśmy, to prawda, przez złości, \ By nas Bóg karał rózgą surowości; \ Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze, \ Szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.
4\. Ty masz po sobie i Ojca, i Syna, \ Snadnie Go Twoja przejedna przyczyna; \ Pokazawszy Mu piersi i wnętrzności, \ Łatwo Go skłonisz, Matko łaskawości.
5\. Dla Twego Serca wszystko Bóg uczyni, \ Daruje plagi, choć człowiek zawini; \ Jak Cię, cna Matko, nie kochać serdecznie, \ Gdy się skryć możem pod Twój płaszcz bezpiecznie.
6\. Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana, \ Zagniewanego gdy zobaczysz Pana; \ Mieczem przebite pokazuj Mu Serce, \ Gdy Syna na krzyż wbijali mordercę.
7\. Dla tych boleści, któreś wycierpiała, \ Kiedyś pod krzyżem Syna swego stała; \ Bóg nam daruje, byśmy nie cierpieli, \ Cośmy wytrzymać za złość naszą mieli.
8\. A gdy ujdziemy tak gniewu, jak chłosty, \ Pokaż nam, Matko, tor do nieba prosty; \ Niechaj to Serce, z którego opieki \ Dotąd żyjemy, kochamy na wieki.