Missale
Meum

Stała Matka Boleściwa

STAŁA MATKA BOLEŚCIWA \ Obok krzyża ledwo żywa, \ Gdy na krzyżu wisiał Syn. \ Duszę Jej, co łez nie mieści, \ Pełną smutku i boleści, \ Przeszedł miecz dla naszych win.

2\. O, jak smutna i strapiona \ Matka ta błogosławiona, \ Której Synem niebios Król! \ Jak płakała Matka miła, \ Jak cierpiała gdy patrzyła \ Na Boskiego Syna ból!

3\. Gdzie jest człowiek, co łzę wstrzyma, \ Gdy mu stanie przed oczyma \ W mękach Matka ta bez skaz? \ Kto się smutkiem nie poruszy, \ Gdy rozważy boleść w duszy \ Matki z Jej Dziecięciem wraz?

4\. Za swojego ludu zbrodnie \ W mękach widzi tak niegodnie \ Zsieczonego Zbawcę dusz. \ Widzi Syna wśród konania, \ Jak samotny głowę skłania, \ Gdy oddawał ducha już.

5\. Matko, coś miłości zdrojem, \ Spraw, niech czuję w sercu moim \ Ból Twój u Jezusa nóg! \ Spraw, by serce me gorzało. \ By radością życia całą \ Stał się dla mnie Chrystus Bóg.

6\. Matko, ponad wszystko świętsza, \ Rany Pana aż do wnętrza \ W serce me głęboko wpój. \ Cierpiącego tak niezmiernie \ Twego Syna ból i ciernie \ Niechaj duch podziela mój.

7\. Spraw niech leję łzy obficie \ I przez całe moje życie \ Serce me z Cierpiącym wiąż. \ Pragnę stać pod krzyżem z Tobą, \ Z Twoją łączyć się żałobą, \ W płaczu się rozpływać wciąż.

8\. Panno święta, swe dziewicze \ Zapłakane wznieś oblicze: \ Jeden\ niech nas łączy płacz. \ Spraw, niech żyję Zbawcy zgonem, \ Na mym sercu rozżalonym \ Jego ból wycisnąć racz.

9\. Niech mnie męki gwoździe zranią, \ Niechaj, kiedy patrzę na nią, \ Krew upoi mnie i krzyż. \ Męką ognia nieustanną \ Nie daj gorzeć, święta Panno, \ W sądu dzień swą pomoc zbliż.

10\. A gdy życia kres nastanie, \ Przez swą Matkę, Chryste Panie, \ Do zwycięstwa dojść nam daj. \ Gdy ulegnie śmierci ciało, \ Obleczone wieczną chwałą, \* Dusza niech osiągnie raj.